مقدمه:

یکی از عناصر و عوامل اساسی در شبکه ملی ترویج، نیروی انسانی است که در توسعه کشاورزی نقش موثر و بسزایی دارد. مروری گذرا بر استراتژی های حاکم بر برنامه های توسعه اجتماعی – اقتصادی کشور در چند دهه اخیر حاکی از آن است که استفاده از نیروهای مردمی و مشارکت آنها در انتقال دانش فنی و ارتقاء مهارتهای خویش، اداره امور، واگذاری برخی فعالیت های دستگاههای اداری به بخش خصوصی و غیر دولتی از محورهای مهم قابل توجه در برنامه ها بوده است. لذا به منظور استقرار شبکه ترویج در مناطق روستایی و گسترش آن تا اقصی نقاط کشور و همچنین با توجه به پراکندگی مناطق روستایی، وجود اقلیمهای متفاوت و تنوع در محصولات کشاورزی ایجاب می­کند که در چنین شرایطی از نیروهای داوطلب بومی و پیشرو و برخواسته از جامعه روستایی در بخش کشاورزی استفاده شود تا از این طریق زمینه جریان دو سویه بودن اطلاعات و ایجاد ارتباط میان کارگزاران و جامعه تولید کننده و بهره برداران در یک شبکه نظام مند فراهم شود.

ویژگی­های مددکار ترویجی

1- از افراد داوطلب بوده، منتخب روستائیان و مورد تائید مرکز جهاد کشاورزی باشد.

2- از مقبولیت اجتماعی و اعتماد مردم برخوردار است.

3- ساکن روستا و شاغل در بخش کشاورزی و منابع طبیعی باشد.

4- از کشاورزان پیشرو بوده و با مسائل و مشکلات بهره برداران منطقه آشنایی کامل داشته باشد.

5- نسبت به حل مسائل و مشکلات مردم دارای پشتکار و جدیت لازم می­باشد.

6- گذراندن دوره توجیهی به منظور آشنایی آنها با وظایف، تبیین انتظارات، سیاستها و ....

7- دارای تجربه و مهارت در بخش کشاورزی بوده و در حرفه خود از موفقیت بالایی برخوردار باشد.

8- انعطاف پذیر و خلاق است.

9- توانایی برقراری ارتباط مطلوب با بهره برداران و عوامل ترویج را دارد.

10- قدرت جلب و جذب افراد و تاثیر گذاری برافکار و رفتار روستائیان را دارد.

11- تسهیلگر چرخه انتقال دانش از منابع تحقیقاتی، ترویجی و کارشناسی به بهره برداران باشد.